مدح و منقبت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
گر نگـاهی به ما كـند زهـرا دردهــا را دوا كــنــد زهــرا بر دل و جان ما صفا بخـشد گر نگـاهی به ما كـند زهـرا كم مخواه از عطای بسیارش كآنچه خواهی، عطا كند زهرا بضعۀ مصطـفی بُوَد زآن‌رو جلوه چون مصطفی كند زهرا خانۀ وحی را، ز رخـسارش رشکِ غـار حَـرا كـند زهرا نه عجب گر به شأن او گویند خـاک را كـیـمـیـا كـند زهرا ایـن مــقـام كـنـیــز او بـاشـد تا دگر خود، چه‌ها كند زهرا! چـهـره پـوشد ز مرد نـابـیـنا تا بـدین حـد، حـیا كـند زهرا در طرفداری از خدا و رسول بـه عـلـی اقـتـدا كـنـد زهــرا روز محشر كه از شفاعت خویش حشر دیگـر به پـا كـند زهرا همچو مرغی كه دانه بر چیند دوسـتـان را جـدا كـند زهـرا چه شود گر زِ رحمت بسیار حـاجـت مـا روا كـند زهـرا؟ چه شود گر که بر «مؤید» هم نـظـری از وفــا کـنـد زهـرا |